ณ ป่าแห่งหนึ่ง ป่าแห่งนี้มีสัตว์ต่างๆ อยู่มากมาย และมีครอบครัวกระต่ายอยู่ครอบครัวหนึ่ง ครอบครัวนี้ได้สร้างบ้านอยู่ใต้ต้นไม้ และอยู่กันอย่างมีความสุข
วันหนึ่งน้องกานต์ ซึ่งเป็นลูกกระต่ายตัวสุดท้องรู้สึกเบื่อ จึงออกไปวิ่งเล่นตัวเดียว และได้พบกับกวางหนุ่มชื่อ จั๊ม จั๊มถามน้องกานต์ว่า “ทำไมวันนี้เธอดูเศร้าๆ ละ” “เรารู้สึกเบื่อน่ะ” น้องกานต์ตอบ “งั้นเธอไปเล่นกับเราไหมล่ะ” กวางจั๊มชวน “เล่นอะไรล่ะ” น้องกานต์ถาม “เถอะน่ะ ตามมา เดี๋ยวก็รู้เอง” กวางจั๊มตอบ
แล้วน้องกานต์ก็ตามกวางจั๊มไป กวางจั๊มพาน้องกานต์ไปแกล้งสัตว์ต่างๆ
“โอ๊ยๆ มาดึงหางฉันทำไม” หนูเบียร์พูด
“มายุ่งอะไรในโพรงของฉัน” เจ้ากระรอกมายด์พูด
ก็มาขโมยของน่ะสิ อุ้ยหลุดปากพูดไป” น้องกานต์พูด
เจ้ากวางจั๊มรู้จักเจ้ากระรอกมายด์ดี มันจึงวิ่งหนีเอาตัวรอดไปตัวเดียว แล้วน้องกานต์ก็ถูกถามเรื่องต่างๆ อย่างถี่ยิบ น้องกานต์จึงเล่าเรื่องต่างๆ ให้กระรอกมายด์ฟัง “ซุบ ซิบ ซุบ ซิบ”
กระรอกมายด์จึงบอกกับน้องกานต์ว่า “นี่เจ้าน่ะ ทำนิสัยไม่ดีเลย ทำไมเจ้าต้องแกล้งคนอื่นด้วยล่ะ” “ก็เพราะเราเบื่อ เจ้ากวางจั๊มก็เลยชวนเรามาเล่น” น้องกานต์ตอบ “เจ้ารู้ไหมว่าการที่เจ้าเล่นสนุกน่ะ มันทำให้คนอื่นเดือดร้อนรู้มั๊ย” เจ้ากระรอกมายด์พูด
น้องกานต์สำนึกผิด และได้กลับบ้าน “เย้ เย้ น้องกานต์กลับบ้านแล้ว พวกพี่เป็นห่วงแทบแย่” พี่ปอและพี่แนนพูด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า:
"คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล" |
